Ieder mens met een verslaving krijgt te maken met schaamte, schuld en taboe. De negatieve vooroordelen over verslaving zijn en blijven hardnekkig. In bepaalde culturen zoals de Turkse en Marokkaanse, is dat stigma nog sterker. Dit stigma is alles verterend en niet bevorderlijk voor iemands herstel. Precies dit ervoer de in Nederland wonende Ahmet Türkmen tijdens zijn worsteling met o.a. zijn heroïneverslaving. Om dit taboe te doorbreken verschijnt zijn verhaal nu in boekvorm: Taboe.
“Het verhaal van verslaafde in herstel Ahmet Türkmen over waarom verslaving taboe is binnen de Turkse gemeenschap”
Verslaving is je eigen schuld
Jarenlang houdt verslaving Ahmet Türkmen in zijn greep. Tot Ahmet letterlijk alleen op straat staat; zijn enige bezittingen in twee vuilniszakken. Zijn gevecht tegen de verslaving lijkt uitzichtloos. De ondoordachte, snelle, misplaatste opmerkingen van mensen die niet weten wat het is om verslaafd te zijn, maakte het nog pijnlijker. Daarbij merkt hij dat de mensen die het wel goed met hem voor hebben, vaak een vertekend beeld hebben van een verslaving. Al die vooroordelen komen voort uit het stigma dat in de samenleving heerst: mensen die verslaafd zijn, zijn zwak, het is hun eigen schuld, ze zijn egoïstisch, noem maar op.
Lees “TABOE: waarom verslaving taboe is binnen de Turkse gemeenschap” verder