Dit artikel is 3184x bekeken...
De zorg aan huis (ambulante begeleiding) in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) is zwaar onder de maat. Dit constateert de Inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd inspectie (IGJ) zelf. Met name de mensen die niet meer genezen kunnen worden lopen hierdoor het grootste risico.
De geestelijke gezondheidszorg gaat niet goed om met patiënten die niet meer beter kunnen worden. Dat is de conclusie van een kritisch inspectierapport over de ambulante zorg aan huis in de GGZ. Zorgmedewerkers moeten óók met deze mensen aan hun herstel werken. Herstel in de zin van leren leven met een beperking, net als iemand die zijn been heeft verloren. Dat gebeurt vandaag de dag nog steeds onvoldoende zo concludeert de inspectie.
De inspectie maakt zich dan ook ‘grote zorgen over de risico’s van kwetsbare mensen die deze zorg nodig hebben’. Dat komt doordat de opbouw van de zorg aan huis achterblijft op de behoefte die eraan is, aldus het inspectierapport.
Minder opnames in de kliniek en meer zorg thuis: het was de laatste jaren de grootste verandering in de geestelijke gezondheidzorg. Maar uit diverse onderzoeken bleek al: de bedden in instellingen zijn zo snel afgebouwd, dat de nieuw gevormde ambulante teams de zorg die daardoor op hun schouders terecht komt, niet aankunnen.
Wat is er aan de hand?
De afgelopen jaren is de geestelijke gezondheidszorg sterk veranderd. De zorg die wordt gegeven binnen de GGZ-instellingen door middel van opnames is sterk afgebouwd. Mensen met een chronische psychische aandoening zijn kwetsbaar. Bij deze doelgroep is meer aandacht nodig voor herstel en eigen regie. Het is belangrijk dat cliënten zorg op de juiste plek krijgen en daarbij zoveel mogelijk thuis kunnen herstellen. Zorg buiten de muren van een instelling noemen we ambulante zorg. Het lukt deze mensen soms niet om voldoende ambulante hulp te vinden. Er zijn namelijk verschillende partijen waar ze aan moeten kloppen. Deze partijen werken niet altijd even goed samen.
De inspectie heeft het beeld dat de risico’s voor mensen met chronisch psychische problemen vaak met elkaar samenhangen. De inspectie vindt het dan ook noodzakelijk dat alle partijen met elkaar naar oplossingen zoeken. Zij moeten elkaar vinden en afspraken maken. Dit moet tussen individuele zorgverleners gebeuren, maar ook regionaal en op landelijk niveau.
De inspectie heeft, samen met andere partijen, een methode ontwikkeld voor het toezicht. Zij zal de verschillende zorgnetwerken in de komende jaren regelmatig toetsen. Hiermee kan zij de voortgang in de samenwerking over langere tijd beoordelen. De inspectie wil vooral agenderen en stimuleren. Maar als duidelijk is dat zorgverleners binnen hun invloedssfeer meer kunnen doen, zal het toezicht scherper zijn.
Lees HIER het hele bericht op IGJ.nl
Heeft u een opmerkingen of aanvullingen op dit bericht? Mail dan naar info@fortem.nu of registreer jezelf en reageer online op de website of in het Fortem.NU Forum.
[bron]
Dit artikel is 3184x bekeken...
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.