Dit artikel is 421x bekeken...
In de documentaire ‘Puinhoop’ geeft de maker (Allard Detiger) een kijkje in zijn leven tijdens de jaren ’80 toen hij opgroeide als kind met een moeder die borderline heeft.
De docu ‘Puinhoop’ begint met een telefoontje van de politie aan Allard Detiger, getrouwd en vader van een dochtertje. Na een verontrustende melding van een buurvrouw is men poolshoogte gaan nemen in het huis van zijn moeder. De agent windt er geen doekjes om: “Het is één grote bende, als ik het zo mag zeggen.” De kamers liggen tot kniehoogte vol kleding, boeken, apparaten en andere spullen, en het huis is ernstig vervuild.
“Puinhoop barst van de vreselijk pijnlijke scènes, die ongetwijfeld zeer herkenbaar zullen zijn voor kinderen van ouders met psychische problemen”
Het zal maar door je moeder tegen je gezegd worden als kind: ‘Je bent een van de slechtste dingen die mij ooit zijn overkomen.’ Met de docu ‘Puinhoop’ neemt documentairemaker Allard Detiger een verstikkende duik in zijn giftige en beklemmende relatie met zijn moeder Ineke. Zijn moeder heeft borderline. Vijfentwintig voicemailberichtjes vol verwensingen en smeekbedes: in het leven van Allard Detiger is het bijna normaal geworden.
Het zal niemand dan ook verbazen dat Detiger niet helemaal onbeschadigd uit het leven met zijn moeder is gekomen. Zijn vrouw ziet ook in hem “innerlijke pijn” en “negativiteit”. Het hoopvolle verschil is dat Detiger het woord zelfreflectie kent. Resteert de vraag waar de twee vaders zijn in deze rollercoaster van pijn en onmacht. Zijn deze druk bezig met het wassen van hun handen in onschuld?
Over de maker
Allard Detiger is documentaire-, televisie- en commercialregisseur en editor die de European Media Master of Arts aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht heeft afgerond. Na zijn eindexamenfilm ‘We Love Putin’ heeft hij een aantal documentaires in Rusland gemaakt.
In Nederland heeft hij een drietal van 50-minuten-documentaires voor de televisie gemaakt: ‘Alexander van Slobbe, grootmeester van het kleine’ (NTR, Uur van de Wolf); ‘Claudy Jongstra, Verweven Wereld’ (AVRO, Close Up) en ‘Het andere geluid van Volendam’ (BNN). In zijn films is hij altijd op zoek naar de dualiteit in de mens, de discrepantie tussen de ideeën en levensfilosofie en de werkelijke invulling van mensen hun levens.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.